स्थळ पाहताना
🔐🔐🔐🔐🔐
*मुलीचे पालक* :- मुलाला पगार किती आहे ?
स्वत:चे घर आहे का ?
गावी शेती आहे का?
कार आहे का ?
अजून कुठे इन्व्हेस्टमेंट केली आहे का ?
बहिणींची लग्न झाली आहेत का ?
आई-वडिल कुठे असतात ?
*मुलगा* : मुलगी काय करते ?
*मुलीचे पालक* : डिग्री झालीयं नोकरी शोधत आहे,
डिप्लोमा कोर्स करतेयं,
सर्व्हीस आधी करत होती,
लग्नाचं चाललयं म्हणून सोडलीयं...
आता २-३ महिन्यात लगेचंच,
ऑफिस लांब पडतंय
म्हणून जॉब सोडलायं,
घरीच असते, तिला गृहसजावटीची आवड आहे.
*मुलगा* :- *मग तुम्ही अस स्थळ का नाही शोधत ?*
जो मुलगा नोकरी शोधतोय किंवा ज्याला पुढे लागणार आहे ?
काका, एक साधी गोष्ट आहे.
जर मुलाकडे नोकरी,
घर,
शेती,
गाडी नसेल तर तुम्ही *तुमची मुलगी द्याल का ?*
नाही ना ?
तर मग *मुलीकडे काहीही नसताना मुलाने का करावे अशा मुलीशी लग्न ?*
आणि सर्वात महत्वाचे म्हणजे
*पगार माझा,*
*घर माझं,*
*शेती माझी,*
*कार माझी,*
*कष्ट माझे,*
*इन्व्हेस्टमेंट माझी.*
*मी काय मूर्ख आहे काय ? तुमच्या मुलीला फुकट पोसायला ?*
पूर्वीचा जमाना गेला काका, जेंव्हा पुर्वीचे लोक हुंडा द्यायचे व घ्यायचे, आता जमाना बदललाय,
तुम्ही तुमच्या स्वप्‍नातल्या अपेक्षा बदला आणि हो महत्त्वाचे म्हणजे तुमची मुलगी घरी येऊन काय
आयत्या पिठावर रेघोट्या
मारणार का?
मुलीची बाजु म्हटले की,
लग्नानंतर करेल की ,
*शिकेल की ,*
होईल की,
*जमेल की,*
लागेल की,
*बघु की.*
पण तुम्हांला आणि तुमच्या मुलीला मुलगा मात्र रेडीमेड तयार पाहिजे.
कुठेही कमी नको,
असं कसं चालेल काका.
साधी गोष्ट आहे काका, तुम्हांला जसे सर्वगुणसंपन्न मुलगा हवाय मग मुलाकडचे ही सर्वगुण संपन्न मुलगीच बघणार ना.
मुलींकडच्यांना अजूनही कळत नाहीये कि, लग्नाचे स्वरूप बदलत्या काळानुसार पूर्णपणे बदलले आहे. ते अजूनही *मुलगी द्यावी श्रीमंत घरी* आणि *सून आणावी गरीब घरची.* या आधारावर स्थळे शोधात आहेत आणि याउलट
मुलाकडील अगदी
प्रॅक्टिकल विचार करून
*जो कष्ट करतो, त्याच्याच घरी लक्ष्मी वास करते.*
या आधारावर स्थळे
शोधात आहेत. समोरून चालून आलेले स्थळ मुलींकडचे उद्धट उत्तर देऊन नकार देताहेत का तर कोणीतरी करोडपती/श्रीमंत स्थळ येऊन माझ्या मुलीला येऊन घेऊन जाणार आहे.
आशा 'स्वप्नांच्या दुनियेत अजूनही आहेत.
मुली आणि त्यांचा पालक भारी-भारी श्रीमंत वेल-सेटल स्थळ शोधून काढतायेत आणि फोन करतात जेने करून मुलीला पुढे कोणतेही त्रास नको.
मुलांकडील फक्त आणि
फक्त मुलींबद्दल विचारणा करतात आणि मुलींकडचे
*पगार,*
*घर,*
*शेती,*
*बहिणीची लग्न,*
*आई-वडिल कुठे असतात,*
*इन्व्हेस्टमेंट* आणि *अजून बरंच काही.*
मग मुलांनो व्यक्ती म्हणून तुम्हांला काय महत्व ?
तुमचा उपयोग मग काय ?
फक्त एटीएम मशीन का ?
मुलांनो एक साधी गोष्ट आहे. जर तुम्हांला बारावीला चाळीस-पन्नास टक्के मार्क्स् पडले तर पुढील शिक्षणांसाठी चांगले कॉलेज मिळेल का ?
नाही ना ?
मुलींच काय आहे ना की, स्वतःला पडलेत चाळीस-पन्नास टक्के
आणि एडमिशन हवंय हार्वर्ड यूनिव्हर्सिटीमध्ये.
मुलांनो खालील खर्चाचा
*कधी विचार केलाय का ?*
१. शहरातील एका मुलाच्या
शिक्षणाचा खर्च....
(ग्रॅज्युएशन पर्यंतच फक्त १२ + ४ ) इथून पुढे कमीत कमी २० लाख. बाकीचे खर्च अजून वेगळेच.
२. आई-वडिलांचा (म्हातारपणात) आजारपणाचा खर्च
(वाढत्या वयांनुसार बीपी, शुगर, दातांच्या समस्या, संधिवात, डोळ्यांची दृष्टी, अजूनही काही गंभीर आजार व त्यांचा खर्च विचार न केलालाच बरा. )
३. मुलीच्या गर्भारपणांतील वर्षभरातील नियमित तपासण्या, औषधं, त्याप्रमाणे आहारा वरील खर्च. डिलीव्हरीचा खर्च.
४. मुलांच्या (लहान वयात) सर्दी, खोकला, ताप, आजाराचा खर्च, डायपरचा खर्च (दररोज कमीत कमी तीन वर्षांपर्यंत),
*जुळे झाले तर मग डबल धमाका.*
५. बायकोच्या व स्वत:चा
घरातील कार्यक्रम –
नातेवाईकांचे लग्न (आहेर),
लहान मुलांचे वाढदिवस (गिफ्ट् खर्च),
डोहाळजेवणं, सुपारी कार्यक्रम, गावांला जाणे येणे,
कार्यक्रमासाठी नवीन कपडे खरेदी आणि या सर्वांचा पेट्रोल व टोलखर्च.
५. मित्र-मैत्रिणींचे कार्यक्रम–
लग्न (आहेर),
लहान मुलांचे वाढदिवस (गिफ्ट् खर्च) ,
डोहाळजेवणं,
सुपारी कार्यक्रमाला जाणे येणे, कार्यक्रमांसाठी
नवीन कपडे खरेदी आणि
या सर्वांचा पेट्रोल व टोलखर्च.
६. महिनाभराचा मोबाइल, डिश टीव्ही रिचार्ज, कामवाली, महिनाभराचा बाजार, पेट्रोल, लाईट बील, घरपट्टी, पाणीपट्टी, सोसायटी मेंटेनन्स.
७. एक वेळ साधे बाहेर जेवायला बसले तर, एक हजार रुपये पुरत नाहीत.
८. घराचे हफ्ते कमीत कमी
२० वर्षे ते पण नोकरी असेल तोपर्यंत.
बघितले ना ? सगळी अवघड कामे मुलांकडे आणि
*मुलींकडच्यांना हे सगळं सोपच वाटतंय.*
No comments:
Post a Comment